ทำความรู้จักต้นกำเนิดของชาบู
ชาบู ชาบู เป็นอาหารญี่ปุ่นประเภทหม้อไฟแบบหนึ่ง คล้ายกับสุกี้ยากี้ มีส่วนผสมต่าง ๆ เช่น ผัก เนื้อหั่นบาง ๆ และอาหารทะเล โดยการปรุงจะนำวัตถุต่าง ๆ เหล่านี้จุ่มแช่ลงในน้ำเดือด หรือน้ำซุป และปล่อยทิ้งไว้สักพัก จากนั้นนำส่วนผสมอย่างอื่น เช่น เต้าหู้ บะหมี่ ลงตุ๋นให้เข้ากัน แล้วรับประทานโดยจุ่มลงในซอส
ต้นกำเนิดของชาบูชาบู เชื่อกันว่าเกิดขึ้นที่เมืองโอซาก้า ประเทศญี่ปุ่น ในช่วงปี ค.ศ. 1952 โดยนายมิชิโอะ มิยาเกะ เจ้าของร้าน Suehiro ซึ่งเป็นร้านอาหารเก่าแก่ของเมืองโอซาก้า เขาได้คิดค้นเมนูใหม่ขึ้นมาโดยใช้เนื้อวัวหั่นบาง ๆ นำมาจุ่มลงในน้ำซุปร้อน ๆ แทนการผัดกับซอสตามแบบสุกี้ยากี้ เมนูใหม่นี้ได้รับความนิยมอย่างรวดเร็ว และกลายเป็นอาหารยอดนิยมของญี่ปุ่นในเวลาต่อมา
ในปี ค.ศ. 1955 นายมิชิโอะ มิยาเกะ ได้จดทะเบียนชื่อของชาบูชาบูที่เป็นเครื่องหมายการค้า หลังจากนั้นทั้งชื่อ”ชาบูชาบู”และความนิยมในการกินชาบูชาบูก็ได้แพร่กระจายอย่างรวดเร็วไปทั่วภูมิภาคเอเชีย และได้รับความนิยมไปทั่วโลก
ชาบูชาบูมีวิธีการรับประทานที่คล้ายกับสุกี้ยากี้ แต่มีความแตกต่างกันบางประการ ดังนี้
ชาบูชาบูจะใช้น้ำซุปเป็นหลักในการปรุงอาหาร ในขณะที่สุกี้ยากี้จะใช้ซอสเป็นหลักในการปรุงอาหาร
ชาบูชาบูจะนิยมใช้เนื้อวัวหั่นบาง ๆ ในขณะที่สุกี้ยากี้จะนิยมใช้เนื้อวัวหั่นหนา
ชาบูชาบูจะนิยมรับประทานกับน้ำจิ้มงาหรือพอนสึ ในขณะที่สุกี้ยากี้จะนิยมรับประทานกับน้ำจิ้มสุกี้ยากี้
ในปัจจุบัน ชาบูชาบูมีหลากหลายรูปแบบ ขึ้นอยู่กับความชอบของแต่ละบุคคล บ้างก็นิยมรับประทานกับผักหลากหลายชนิด บ้างก็นิยมรับประทานกับอาหารทะเล บ้างก็นิยมรับประทานกับบะหมี่ หรือข้าว เป็นต้น
ภาพถ่ายโดย Martin Lopez: https://www.pexels.com/th-th/photo/1040685/