"ผักลืมผัว" เป็นผักพื้นบ้านที่มีชื่อเรียกแปลกหู แต่มีเรื่องราวและความอร่อยที่ไม่ธรรมดาเลยค่ะ!
ที่มาของชื่อ "ผักลืมผัว"
ชื่อของผักชนิดนี้ไม่ได้หมายความว่ากินแล้วจะทำให้ลืมสามีได้จริง ๆ แต่มีที่มาจาก ความอร่อยจัดจ้าน ของมันต่างหากค่ะ! เรื่องเล่าที่สืบทอดกันมาคือ:
กระแสหลัก: ภรรยาเก็บผักนี้มาทำอาหารหรือกินกับน้ำพริก อร่อยเพลินจนกินหมดลืมเก็บไว้ให้สามี (หรือลืมแบ่งให้สามี) ก็เลยเป็นที่มาของชื่อที่ฟังดูตลกขบขันนี้นั่นเองค่ะ
อีกกระแส: สามีกินผักนี้แล้วอร่อยจนติดใจ มัวเพลิดเพลินกับการกินจนลืมภรรยา ไปชั่วขณะ
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล่าไหน ก็ล้วนสื่อถึงความอร่อยและรสชาติที่โดดเด่นของผักชนิดนี้ค่ะ
ลักษณะและรสชาติของผักลืมผัว
ลักษณะ: เป็นไม้ล้มลุกอายุปีเดียว ลำต้นทอดเลื้อยไปตามพื้นดิน มักพบตามคันนา หัวไร่ปลายนา โดยเฉพาะในพื้นที่ดินทราย เมื่อถึงฤดูเกี่ยวข้าวจะออกดอกสีม่วงสดใส
รสชาติ: โดยทั่วไปมีรสชาติที่ สด กรอบ มัน อมหวานเล็กน้อย และมี กลิ่นหอมอ่อน ๆ บางข้อมูลระบุว่ามีรสชาติที่เข้ากันได้ดีกับอาหารหลายชนิด
การกิน: นิยมนำมากิน สด ๆ เป็นผักแกล้มกับ น้ำพริก ต่าง ๆ (เช่น น้ำพริกปลาร้าบอง น้ำพริกจรั๊วะโดง) ส้มตำ ป่น หรือลาบ สามารถกินได้ทั้งต้นตั้งแต่ใบจนถึงราก
สรรพคุณทางยา
นอกจากความอร่อยแล้ว ผักลืมผัวยังถูกจัดเป็น สมุนไพรพื้นบ้าน ที่มีคุณค่าและสรรพคุณตามภูมิปัญญาโบราณ เช่น:
รักษาโรคในระบบทางเดินอาหาร: น้ำสกัดจากต้นและใบถูกนำมาใช้รักษาอาการ ท้องเสีย และ แผลในกระเพาะอาหาร
บำรุงกำลัง: เชื่อว่าช่วย แก้กษัย ฟื้นฟูกำลังวังชา และเพิ่มความสดชื่นให้ร่างกาย
มีสารต้านอนุมูลอิสระ: ช่วย ชะลอวัย และบำรุงผิวพรรณ
ปัจจุบันผักลืมผัวจัดเป็นพืชที่ หายากขึ้น ในธรรมชาติ เนื่องจากสภาพแวดล้อมที่เปลี่ยนไปและการใช้ยาฆ่าหญ้าในพื้นที่เกษตรกรรมค่ะ